In metropool Rotterdam grazen 2.500 schapen, die het gras in de openbare ruimte kort houden. De duizenden kilo’s wol die zij produceren, brengt in Nederland bijna niets op en wordt verbrand of verscheept naar China. Onvoorstelbaar, vond schaapsherder Martin Oosthoek, in een tijd van grondstoffenschaarste en klimaatverandering, wat leidde tot het project De Zachte Stad. Gemeente Rotterdam vroeg Christien Meindertsma te onderzoeken waar deze wol kwalitatief voor te gebruiken is. Die blijkt geschikt voor bijvoorbeeld dekens, truien, mutsen, meubelbekleding en geluidisolatie. Met veel creativiteit en doorzettingsvermogen werkte Christien samen aan De Zachte Stad en zorgde dat mensen nu geloven in Rotterdamse schapenwol als grondstof in plaats van afval.

Van zooi naar mooi, oftewel: Rotterdam Circulair. De Zachte Stad gebruikt wol als metafoor voor de zachte waarden van je stad; het maakt het thema circulariteit inzichtelijk en concreet voor inwoners. Geweldig dat de gemeente dit ontwerpend durft aan te pakken en uit te dragen. Dat ze Christien Meindertsma hiervoor vragen, is slim: zodra zij begint te vertellen, ga je erin geloven. Haar kenmerkende, onderzoekende aanpak op heel veel stappen toepassen, betekent dat je als opdrachtgever moet durven sturen op onzekerheid en dat is zeker voor een gemeente niet vanzelfsprekend. Het laat zien dat Rotterdam de kracht van goed ontwerp begrijpt en effectief inzet.