Het boek Mortal Cities & Forgotten Monuments behandelt de rol die architectuur heeft gespeeld tijdens keerpunten in de turbulente geschiedenis van de Balkan. Aan de hand daarvan wordt een architectonisch voorstel gedaan voor de stad Mostar (Bosnië-Herzegovina), tijdens de oorlog verwoest en nu verdeeld. Mackic pleit voor een cultureel erfgoed waarin ook de zwarte bladzijden uit de geschiedenis van de stad een plek krijgen, om het helingsproces van de stad en zijn inwoners te bevorderen.

De ontwerper neemt geen positie in en gaat zorgvuldig om met een gevoelige geschiedenis. Ze grijpt niet terug op etniciteit of religie, maar neemt collectieve gewoontes of herinneringen als uitgangspunten voor wederopbouw van steden met een conflictverleden. Een principe dat ook toepasbaar is op andere landen, regio’s, en steden. Grondig vastgelegd en goed verbeeld.

Voor de jury is Mortal Cities & Forgotten Monuments een goed doordacht researchproject rondom een actueel thema van identiteit en nationaliteit. Het is bovendien visueel aantrekkelijk, ongecompliceerd, en subtiel. Zowel met het onderzoek als met het ontwerp slaat de ontwerpster hier de spijker op de kop. Ze neemt geen positie in en gaat zorgvuldig om met een gevoelige geschiedenis. Lovend is dat het principe toepasbaar is op meerdere regio’s. Dit bewijzen de concrete uitnodigingen om de verworven kennis ook in andere landen in te zetten.